تحلیل وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه ای فوتبال ایران

مبحث تعادل رقابتی برای مسابقات ورزشی توجه زیادی را در رشته اقتصاد ورزش به خود جلب کرده است. تعادل رقابتی به پیش­بینی هواداران اطلاق می­شود درباره اینکه کدام تیم برنده خواهد شد. در این مقاله روند وضعیت تعادل رقابتی لیگ حرفه­ای فوتبال ایران مورد مطالعه قرار گرفت. این رهیافت مؤید این موضوع خواهد بود که لیگ های ورزشی برای پویابودن و باقی­ماندن در عرصه رقابت اقتصادی در ورزش، نیازمند سطح مطمئنی از تعادل رقابتی­اند. بنابراین با استفاده از اطلاعات لیگ برتر ایران، برای دوره زمانی 1380-1388 و بهره­گیری از شاخص های تشخیص تعادل رقابتی در اقتصاد شامل (c5icb) و (hicb) توزیع قدرت برآورد گردید. نتایج نشان داد، طی فصول گذشته مسابقات تعادل رقابتی در بین دوره های لیگ برتر رو به بهبود بوده است، به طوری که لیگ حرفه­ای فوتبال طی سال­های 1380 تا 1388 با روندی نزولی مواجه بوده که نشان­دهنده پیش­بینی ناپذیر بودن نتایج مسابقات است. براساس روند حاصل از شاخص های تعادل رقابتی مشاهده می شود لیگ فوتبال ایران در سال 1383 بدترین و در سال 1386 بهترین وضعیت تعادل رقابتی را بین دوره های لیگ برتر داشته است. در مجموع پیشنهاد می شود برای حفظ تعادل رقابتی لیگ های حرفه ای فوتبال، قوانین خاصی برای باشگاه ها بالاخص در زمینه نقل و انتقال بازیکنان تدوین گردد تا متعاقب آن صنعت فوتبال نیز نهایت بهره اقتصادی را از مزایای حاصل از درآمدزایی و حمایت مالی این وضعیت ببرد.